Πριν από μερικά χρόνια, συμμετέχοντας σε ένα συμπόσιο για τον ρόλο των κοινωνικών υπηρεσιών σε πληθυσμούς που δοκιμάζονται από τις συνέπειες ένοπλων συγκρούσεων, έγινα μάρτυρας μιας ασυνήθιστης και συνάμα εξαιρετικά ενδιαφέρουσας συζήτησης που συμπύκνωνε γλαφυρά την ιστορική αντίφαση που αντιμετωπίζει η κοινωνική εργασία ως επάγγελμα. Έπειτα από την έξοχη και συγκινητική παρουσίαση των δράσεων ενός τοπικού δικτύου αλληλεγγύης προς πρόσφυγες στη Μεγάλη Βρετανία, ο συντονιστής του προγράμματος, πρόσφυγας και ο ίδιος από τη Σομαλία, ρωτήθηκε αν και με ποιόν τρόπο οι Κοινωνικοί Λειτουργοί συνδράμουν στις δράσεις της ομάδας του. Ο ομιλών, με ένα ελαφρύ μειδίαμα στο πρόσωπό, απάντησε: «Φυσικά, η πολιτική μας δουλειά έχει συστηματικά υποστηριχθεί από κοινωνικούς λειτουργούς. Έχουμε πολλούς εθελοντές και ακτιβιστές που είναι κοινωνικοί λειτουργοί. Ωστόσο, σχεδόν πάντα συμβάλλουν στις δράσεις μας έξω από το ωράριο της επίσημης επαγγελματικής τους δραστηριότητας.»

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες της συστηματικής παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις αντι-μεταναστευτικές και κατασταλτικές πολιτικές της Ευρώπης. Πάνω από 1,000,000 πρόσφυγες εισήλθαν στην Ευρώπη το 2015 με πάνω από 3,400 θύματα στο θαλάσσιο νεκροταφείο του Αιγαίου. Μόνο για τον Ιανουάριο του 2016, έχουν καταγραφεί 224 θάνατοι ανθρώπων – αναμεσά τους και παιδιά. Οι θάνατοι αυτοί – αν όχι δολοφονίες – θα συνεχιστούν κατά τη διάρκεια του χειμώνα με τον παράλογο φράχτη του Έβρου να συντηρείται και την Ευρώπη – Φρούριο να κλείνει τα σύνορά της στις ροές μεταναστών και προσφύγων.

Ως Δίκτυο Δράσης Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε αμέτοχοι στις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που διανύει η χώρα μας τις τελευταίες ημέρες.

Δεν ξεχνάμε τα μέτρα της σκληρής λιτότητας που επέφερε η μνημονιακή πολιτική τα τελευταία πέντε χρόνια, καταπατώντας  στο μέγιστο κάθε μορφή θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως αυτά της δημοκρατίας, της ελεύθερης έκφρασης, των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είναι η πρώτη φορά που οι πολιτικές αυτές ασκούνται με τέτοια πίεση σε χώρα της Ευρωζώνης, με σκοπό την διατήρηση του κεφαλαίου και της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, παραμερίζοντας την εξόντωση του λαού  και τις επιπτώσεις που έχει επιφέρει το μνημονιακό μοντέλο. Είναι ξεκάθαρο ότι η κρίση πέρα από οικονομική μετατράπηκε με γοργούς ρυθμούς σε άκρως ανθρωπιστική.

Ως Δίκτυο Δράσης Κοινωνικών Λειτουργών νιώσαμε την ανάγκη να εκφράσουμε τις σκέψεις αλλά και την αλληλεγγύη μας για όσα συμβαίνουν γύρω μας τις τελευταίες μέρες.

Από τις 19/11 Σύριοι πρόσφυγες πολέμου με τις οικογένειες τους, που αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους λόγω της εμφύλιας διαμάχης που επικρατεί, βρίσκονται στη πλατεία Συντάγματος διεκδικώντας από την ελληνική κυβέρνηση και τις Ευρωπαϊκές αρχές την έκδοση  ταξιδιωτικών  έγγραφων, τη μόνη δηλαδή διέξοδο για διαφυγή προς μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα που θα μπορεί να τους παρέχει μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς να παραβιάζονται σε καθημερινό επίπεδο τα δικαιώματά τους. Διεκδικούν επίσης  από το ελληνικό κράτος την κάλυψη των βασικών αναγκών των οικογενειών για στέγη και τροφή, ιατρική φροντίδα και κοινωνική υποστήριξη, που έχει άλλωστε την υποχρέωση να κάνει με βάση το ισχύον Προεδρικό Διάταγμα 80/2006, μέχρι την έκδοση των  ταξιδιωτικών εγγράφων.