Οι συνθήκες και οι επιπτώσεις της πανδημίας έπληξαν ακόμα περισσότερο τον -ήδη επιφορτισμένο από περιορισμούς και αποστερήσεις δικαιωμάτων- χώρο των φυλακών. Οι κρατούμενοι αποδέχθηκαν και τήρησαν ως επί το πλείστον αδιαμαρτύρητα, τα πρόσθετα περιοριστικά μέτρα που τους επιβλήθηκαν, στο πλαίσιο πρόληψης και αντιμετώπισης του ιού covid-19 στα καταστήματα κράτησης της χώρας.  

Τα ναρκωτικά είναι ένα κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα το οποίο αγγίζει έμμεσα ή άμεσα όλα τα στρώματα της κοινωνίας. Αντίστοιχα τα εκάστοτε προγράμματα πρόληψης και θεραπείας των εξαρτήσεων αφορούν όλη την κοινωνία, απευθύνονται σε αυτήν και βέβαια χρειάζεται να είναι σχεδιασμένα βάσει των αναγκών της αλλά και να στηρίζονται σε επιστημονική γνώση και εμπειρία. Έτσι στην Ελλάδα και μετά από αγώνες πολλών ετών θεσμικών και κοινωνικών φορέων αλλά και απλών πολιτών των προηγούμενων δεκαετιών, υπάρχουν για παράδειγμα τα κέντρα πρόληψης των εξαρτησιογόνων ουσιών τα οποία απευθύνονται σε νέες και νέους, στα σχολεία και συνολικά στην κοινότητα με κύριο στόχο την πρόληψη της εξάρτησης.

Περισσότερα: Κάτω τα χέρια από το ΚΕΘΕΑ

* Την ευθύνη του άρθρου την παίρνουμε συλλογικά ως ομάδα "Δεσμοί Καρδιάς"- Υποψήφιοι Θετοί και Ανάδοχοι Γονείς Ν. Εύβοιας 

Υιοθεσία και αναδοχή στην Ελλάδα ● Συνήθως είναι άνθρωποι συνειδητοποιημένοι, απαλλαγμένοι από το άγχος της κληρονομικότητας, έτοιμοι να αντιμετωπίσουν όλες τις προκλήσεις που πιθανόν να παρουσιαστούν στην προσαρμογή του παιδιού ● Οι υποψήφιοι θετοί γονείς χρειάζεται να υπομένουν και την ψυχική δοκιμασία της αναμονής. Η υιοθεσία είναι ένα πρόγραμμα παιδικής προστασίας και ως τέτοιο πρέπει όλες οι διαδικασίες της να είναι παιδοκεντρικές.

Περισσότερα: Ένας δρόμος γεμάτος σκοτάδια και εμπόδια

Βασίλης Ιωακειμίδης, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

Προσωπικά θα ήμουν απόλυτα ευτυχής αν έβλεπα όσο περισσότερους ψυχικά ασθενείς γίνεται, να θεραπεύονται πλήρως και αποτελεσματικά, στο πλαίσιο της κοινωνίας μας. Γιατί ανεξάρτητα απο το πόσες δυσπροσαρμογές δύνανται να αντιμετωπιστούν μεσα απο ειδικές τεχνικές και παρεμβάσεις, η λειτουργία του καπιταλισμού θα δημιουργεί πάντοτε νεες και μεγαλύτερες δυστυχίες, ατέλειωτα πιο επικίνδυνες συγκριτικά με τις ατομικές νευρώσεις και μανίες. (Sedgwick, 1972: 224)

Μέσω αυτής της σύντομης αλλά βαθιά περιεκτικής παραγράφου ο Peter Sedwick, ριζοσπαστης ψυχολόγος-διανοητής και συγγραφέας του κλασσικού βιβλίου ‘ψυχοπολιτική’ (1982), κατάφερε να αποτυπώσει με ακρίβεια τις βασικές θέσεις, αντιθέσεις και διλήμματα που συντέλεσαν στην ανάπτυξη της ριζοσπαστικής προσέγγισης της κοινωνικής εργασίας στον χώρο της ψυχικής υγείας.